Rust, reinheid en regelmaat

Gisteren een ontspannende dag gehad met bezoek van lieve vrienden. Na ons bezoek aan de VU vrijdag hebben Diederik en ik besloten om onszelf wat meer rust te gunnen; de informatievergaring rondom mijn ziekte even los te laten en wat andere ontspannende activiteiten op te pakken. Mijn dagprogramma en de voeding zijn redelijk op orde en dat geeft rust en structuur. Afgelopen vrijdag in de VU hebben we gesproken over de mogelijkheden voor behandeling en ben ik nader onderzocht. In mijn oksel zijn twee opgezette kliertjes aangetroffen die direct ‘s middags middels een punctie zijn onderzocht. De punctie was een pijnlijke onderneming en elke keer als ik zo iets achter de rug heb voel ik een licht gevoel van overwinning en trots; “zo dat heb ik toch maar gedaan”. Bijzonder dat je jezelf hierop gaat waarderen. Naast het onderzoek van de okselklieren wordt ook het weefsel opgevraagd dat in Rotterdam is onderzocht. Het weefsel wordt nader onderzocht, op o.a. erfelijkheidsfactoren en afhankelijk van de uitslagen van de diverse onderzoeken zal de strategie bepaald worden. Dinsdag de 13de hebben we onze volgende afspraak in de VU.

Er zijn mensen die informeren naar het gebruik van de naam Nelly in plaats van Nel. Dat heeft een reden; op mijn afgelopen verjaardag in Spanje vertelde ik mijn vriendinnen en Diederik dat ik graag weer mijn hele naam zou gebruiken, ik heet Nelly, omdat ik dat veel zachter vind klinken. Toen iedereen zei, moet je gewoon doen dacht ik natuurlijk onmiddellijk aan de reacties die zouden komen, dus doe maar niet, doe maar gewoon! Nu is niets meer gewoon en geeft Nelly mij het onbevangen kind terug van vroeger, maar er is nog iets. Al langere tijd wist ik dat ik op een keerpunt stond in mijn leven en dat er iets cruciaal zou veranderen. Ik heb het alleen al die tijd gekoppeld aan mijn werk; ik had sterk het gevoel dat ik op een andere wijze wilde bijdragen aan de maatschappij en mijn betrokkenheid en inzet wilde tonen in een andere omgeving. Wat bijzonder was aan dat gevoel is, dat ik het al die tijd niet durfde te onderzoeken en dat is helemaal niets voor mij, als ik een sterk intuïtief gevoel heb onderneem ik altijd actie. Ik blokkeerde op de vraag en snapte niet waar mijn blokkade zat, ik kon er echt niet bijkomen. Dat mijn ziekte het keerpunt zou zijn had ik met geen mogelijkheid kunnen bedenken, maar het is zo. Voor mij is alles duidelijk nu, de blokkade is weg en ik zie en begrijp wat ik kan ondernemen en bijdragen in mijn proces tegen kanker. Ik blijf genieten van jullie berichtjes, verhalen, vragen, tips, muziek en support, dank jullie wel. Fijne zondag en tot morgen. Lieve groet Nelly