Liefdevolle burenhulp in en om het huis

Druk weekend geweest met bezoek van vrienden en familie, heel gezellig. Mijn conditie wordt elke dag beter, net een uur buiten gewandeld en dat doet me erg goed. Mijn stem is weer krachtig en helder en ik ben ook minder kortademig. Af en toe steekt er een gemeen pijntje op in mijn lijf en als dat niet in de buurt van mijn longen is word ik soms wel een beetje onrustig, wegwezen jullie denk ik dan. Mijn eetlust is goed en na de drie kilo die er in het ziekenhuis vanaf zijn gegaan ben ik niet meer afgevallen. De maaltijden worden smakelijker en niet in de laatste plaats door de geweldig hulp van Erna, onze bovenbuurvrouw die heel goed kan koken en ons de afgelopen weken, samen met haar man Fred, erg heeft verwend met heerlijke etentjes, afgestemd op mijn dieet. Diederik krijgt kookles van Erna en Fred en ik laten het ons heerlijk smaken. Fijn om zulke buren te hebben, die er zijn als je het zo hard nodig hebt in je leven. Onze andere wereldbuurvrouw Marie-Lise heeft ons de afgelopen weken op een geweldige manier gesteund als vriendin met een warm luisterend oor en vanuit haar rol als medisch specialist, waarbij ze met ons heeft meegedacht in alle besluitvorming rondom mijn medische status. Ook zij durft het aan met ons groene dieet en daar gaan we van de week graag van genieten. Het is fijn om te weten dat er op stapafstand deuren opengaan voor zo maar even een praatje, een hart onder de riem of een hapje en een drankje. Mijn dagelijks programma vraagt nog zoveel tijd dat we niet vaak ver buiten de deur gaan, voorlopig is dit even goed zo. Als ik straks ben ingesteld op mijn programma en ook weet wat de medische behandeling voor impact heeft kunnen we weer andere plannetjes gaan maken.

Gisteren kwamen we terug van onze wandeling en stonden we de nieuwe BMW te bewonderen van één van de eigenaren van de interieurzaak bij ons beneden. Hij zag ons kijken en kwam enthousiast naar buiten om ons mee te nemen in alle details van zijn nieuwe auto. Eén moment dacht ik: Ho, weet je wel dat ik heel erg ziek ben en… Het volgende moment ging dat over in een ander gevoel; heerlijk iemand kan zo enthousiast zijn over zijn auto omdat hij niet weet dat ik ziek ben, houden zo! Zo blij was ik ook met mijn BWM vijf maanden terug, hij staat er nu ongewassen en vergeten bij, op naar de wasstraat Nelly!

Ik zie dat steeds meer mensen om me heen mee kunnen gaan in de wijze waarop ik er zelf in zit, vol vertrouwen en vol leven en dat Nelly dezelfde, of zelfs nog meer Nel is. Lieve groet Nelly