Als je stem het begeeft...

Vandaag naar de bank geweest, als vanouds, achter het stuur, voet op het gaspedaal, Brian Ferry luid over de boxen en de maxium snelheid op elk traject met gepaste snelheid overtreden. Ik voelde me weer een héél meisje. Het was vertrouwd om op de Foppingadreef te zijn en heerlijk om zoveel collega's te ontmoeten. Het kussen ging goed, maar het praten minder, na mijn bezoek van drie uurtjes was mijn stem in geen velden of wegen meer te bekennen. Natuurlijk, iedereen wil weten hoe het is en ik deel (lees praat) nu eenmaal graag. Toen het echt op was ben ik overgegaan op wuiven. Nog steeds denken mensen dat mijn kortademigheid te maken heeft met mijn longcapaciteit, maar dat is niet zo, het feit dat mijn stembanden niet meer sluiten, maakt dat ik 'valse' lucht hap en daarbij kost het heel veel moeite om met één stemband geluid voort te brengen. Mijn rechterlong heeft voldoende capaciteit om zonder problemen te wandelen, te fietsen, trappen te lopen etc. Natuurlijk moet ik het niet overdrijven want reserve capaciteit heb ik niet meer. Met Rob, mijn leidinggevende, heb ik besproken dat ik, als mijn scan op de 10de augustus goed is, voorzichtig voor een aantal uurtjes per week aan het werk wil. Ga daarover ook binnenkort in gesprek met de arboarts. Voelde wel goed om dit kleine stapje alvast in de week te leggen. Toen ik vanmiddag thuis kwam viel ik binnen vijf minuten in slaap, zo moe was ik, maar wel heel voldaan. De komende mooie zomerdagen lekker veel naar buiten om de zomerzon nog meer weldadig werk te laten doen. Ik voel me goed en ik geniet daar echt van. Een warme omhelzing van mij en voor iedereen die op vakantie gaat, hele fijne vakantie. Kus Nelly

Het is weer voorbij

Heb mijn oranje wuppies ritueel verbrand, wat een idiote wedstrijd en wat een troosteloze afloop. Kreeg mijn verlamde stemband gisteren bijna weer in het gareel toen ik mijn voortdurende frustratie van me af probeerde te schreeuwen, maar veel geluid bracht het niet voort. Of ik van voetbal houd? Zeer selectief, eens in de twee jaar als onze nationale helden meedoen met een EK of WK, maar dan ga ik er ook echt voor. Ik neem de spelregels nog even door, vorm me een mening over de besluitvorming van de bondscoach inzake de opstelling en de tactiek, geef alle rugnummers een gezicht en lul lekker mee met alle voetbalwinden. Dit jaar van korte duur, de kater is groot. Begreep van mijn zusje dat haar medepassagiers in de trein, vanmorgen niet te genieten waren en diep in de krant weggedoken zaten. Om te lezen dat het niet aan ons heeft gelegen, dat wij kansen creëerden, dat Portugal gehaaid was en de scheidsrechter handelingsonbekwaam. Ach wat doet het er nog toe, we hebben verloren en daar balen we van. Ga me toch wel oriënteren op een nieuwe favoriet, want het blijft leuk de spanning van een wedstrijd. Ondanks de kater goed geslapen vannacht. Toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik dat de pijn in het wondgebied stukken minder was en dat ik me gemakkelijker kon bewegen. Dit noem ik een substantiële doorbraak. Lange tijd lijkt er weinig tot niets te veranderen in het genezingsproces en ineens is daar dan zo'n sprong. Kan zeggen dat dit vanmorgen tot een klein hoeraatje leidde, want ik werd het de afgelopen weken af en toe flink zat, zeker nog met al die kwaaltjes erbij. Hoop dat ik dit vast kan houden, want dat blijkt niet altijd het geval te zijn. Vorige week ben ik bij de fysiotherapeute geweest en ik hoef niet bang te zijn voor een hernia. Mijn onderrug zit muurvast en mijn bekken staat wat scheef. Ik word nu twee keer per week behandeld om alles weer los en soepel te maken. Ook wordt er in een latere fase naar mijn scheve schouderstand gekeken. Daar probeer ik nu bij het lopen al goed op te letten, met Diederik recht achter mij om te beoordelen hoe ik erbij loop. Ik krijg veel vragen over hoe het op mijn werk was, maar de afspraak ging niet door en is nu verzet naar aanstaande donderdag. Ik laat jullie zeker weten hoe mijn weerzien is geweest. Voor nu fijne week en op naar het mooie weer en een nieuwe voetbalkampioen. Liefs Nelly

Ps. Ik heb begrepen dat het direct verzenden van een e-mail via mijn blog niet altijd lukt. Mijn e-mail adres is nelly.sweere@hetnet.nl

Weer gerust!

We hebben net de uitslag van de botscan gekregen en alles is goed. Ik had dat vertrouwen wel, maar toch nam de spanning toe. Kan dan nu ook weer opgelucht ademhalen en met een grote glimlach achter mijn computer zitten. Mijn onderrug staat wat hol en het advies is om bij een fysiotherapeut in behandeling te gaan voor mijn klachten. Het zomergriepje is aan het overwaaien waardoor ik me vandaag in staat voel om wat actiever te worden dan de afgelopen dagen. Ik heb heel veel geslapen en rustig aan gedaan, met af en toe wat voetbalfun voor de verstrooiing. De gordelroos is ook op z'n retour, maar nog niet helemaal weg. Wat een pijnlijke kwaal is dat zeg, wist niet dat het een afgeleide is van de waterpokken. Als je eenmaal waterpokken hebt gehad (95% van de mensen) blijft dit virus in je zenuwbanen aanwezig. Bij een verminderde weerstand, zoals bij mij, kan het virus actief worden en raakt je zenuw ontstoken. Voordat de aandoening uitbreekt voel je al geruime tijd een zenuwpijn die te vergelijken is met een stevige kiespijn. Bij mij was dat precies in het wondgebied, waardoor ik dacht dat het extra naweeën waren van de operatie. Ik raak medisch gezien al aardig onderlegd, voor wat het waard is. Hoop dat de kwaaltjes het voor de komende periode laten afweten en dat mij rust gegund wordt voor de periode tot aan 10 augustus. De datum van de volgende controle. Morgen heb ik een afspraak met Rob, mijn leidinggevende en kom ik voor het eerst sinds vier maanden weer op de bank. Verheug me erop om mijn collega's te zien. Fijne dag allemaal en tot gauw. Lieve groet van een blijde Nelly

Zomergriepje

Sinds twee dagen hangerig, zweterig, soms misselijk en geheel niet fit. Toch maar even met de huisarts gebeld, ik lijk overvallen te zijn door een klein zomergriepje. Sta er te weinig bij stil dat ik 'allerdaags' ziek kan worden, voelt vreemd aan. Ben nog steeds aan het opbouwen en dan is een terugslag, in welke vorm dan ook niet welkom. Mijn eerste reactie is verzet, maar ook hier werkt acceptatie het beste. Rustig over me heen laten komen en mezelf geven wat ik nodig heb. Houd dit berichtje daarom kort, maar wil nog wel meegeven dat wij maandag de uitslag krijgen van de botscan. Ik laat dan zeker van me horen en ik kruip nu mijn bed weer in voor een middagslaapje. Fijn weekend met een welkom terug aan de zon. Liefs Nelly

Bij de huisarts

Wat een heerlijk weer, tropische temperaturen en een zwoel windje. Afgelopen weekend genoten van alle activiteiten en drukte rondom de Volvo Ocean Race. Naast ons huis, in de Veerhaven liggen de wedstrijdboten en ik moet zeggen, indrukwekkend. Honderdduizenden mensen in onze wijk en met regelmaat een bekend gezicht van de bank. Leuk om in deze sfeer collega's te ontmoeten en trots dat iedereen is. Vorige week donderdag bij de huisarts geweest. Ik heb een gemene uitslag op mijn rug, wat gordelroos blijkt te zijn. Een gemeen stekende en brandende huidaandoening die veelal uitbreekt bij verminderde weerstand. Ja, mijn lichaam heeft zoveel te verduren gehad, dat moet er een keer uitkomen. Ik nog tegen de huisarts: "ik vind dat mensen die kanker hebben, gevrijwaard mogen worden van andere kwaaltjes". Maar zo werkt het Nelliaanse systeem voor rechtvaardigheidsgevoel niet. Ik heb medicijnen gekregen en ik hoop dat ik binnen een week van de klachten af ben. Qua ijdelheid ben ik wel blij dat het op mijn rug zit, zo zie je hier ook weer niets van. Blakend van gezondheid, met een lekker kleurtje, als je niet beter weet. De andere reden dat we naar de huisarts zijn gegaan is dat ik sinds een aantal weken last heb van een lage rugpijn, met uitstraling naar mijn rechterbeen en een tintelend, slapend gevoel in mijn rechtervoet. De klachten wijzen, volgens de 'google medische encyclopedie' in de richting van een hernia, maar met mijn ziektebeeld is alle voorzichtigheid geboden. Dus heb ik aanstaande woensdag een afspraak in het ziekenhuis in Delft om een botscan te laten maken die eventuele uitzaaiingen in mijn botten kan uitsluiten. Moest daar wel weer even van slikken, maar realiseer me tegelijkertijd dat dit mijn toekomst is. Onderzoeken en wachten op de uitslag. Voor nu lekker genieten van de zon, een goed boek en mijn geliefde. Fijne dag, zoen van Nelly

Mijn steentje

Heb hele leuke reacties gekregen op mijn oproep aan de anonieme, stille lezers, die zich nog steeds dagelijks melden. Mooi om te zien hoe mijn site gelezen wordt en door wie. Veelal krijg ik terug dat mijn verhaal een inspiratiebron of steun is voor anderen, op verschillende vlakken, zowel privé als zakelijk. Dat inspireert mij weer om te blijven delen. Persoonlijke ontwikkeling is altijd één van mijn drijfveren geweest, zowel voor mezelf, als ook voor anderen. In het werk is dat voor mij bepalend om succesvol te zijn, om groei te realiseren. Dat dit ook nu betekenis geeft aan mijn leven is heel waardevol. Het gaat er niet om waar ik ben, ik kan overal zijn wie ik ben. Een beetje verschil maken, Paul de Leeuw zingt hierover, zo ontroerend. Ik wens iedereen een mooi en zonnig weekend, liefs Nelly

DE STEEN

ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
het water gaat er anders dan voorheen
de stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg om
heenmisschien eens gevuld door sneeuw en regen
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
om hem dan glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee

ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
ik leverde bewijs van mijn bestaan
omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
ik leverde bewijs van mijn bestaan
omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

Tekst; Bram Vermeulen

Aan de stille lezer...

Ben nieuwsgierig naar hoe mijn weblog gelezen wordt en door wie? Een vaste fanclub lezers mailt mij regelmatig en het is fijn om op deze wijze gesteund te worden, maar ook om te lezen hoe het met de ander gaat. Ik geniet van elk berichtje; van een kleine hartenkreet, de dagelijkse beslommeringen, het complete liefdesleven, een genoten vakantie tot aan de dilemma's op het werk. Niet te vergeten ook: mooie meegestuurde gedichten, foto’s en oneliners. Op deze manier blijf ik betrokken en deel uit maken van het leven van anderen. Ik verheug me dagelijks achter mijn computer als ik mijn e-mail binnenhaal. Voor mijn vaste mailvrienden: “dank voor alle mooie contacten, dank dat jullie er zijn”. Soms krijg ik de vraag of mijn weblog doorgezet mag worden en mijn antwoord is steevast: "ja, iedereen mag meelezen". Zou het wel leuk vinden om contact te krijgen met al mijn lezers. Misschien lees je pas sinds kort mee, of ben je er al langer bij, laat het me horen. Ook al denk je: “ik heb al maanden niets laten horen, dus laat maar”. Weet dan, het is nooit te laat om iets van je te laten horen en ik waardeer het zeer. Weet je niet wat te schrijven? Alles is goed en welkom, niet teveel over nadenken, gewoon doen. Dus lees je nu nog anoniem mee, maak je bekend en schrijf me. Kan niet wachten op het binnenhalen van mijn volgende e-mail berichten. Ik zie er naar uit……. Liefs Nelly

Voor het eerst weer...

Voor het eerst sinds maanden weer gefietst, in de eerste versnelling tegen een klein heuveltje op, tong uit de mond, maar wel blijven zitten. Voor het eerst weer zelf een flink aantal kilometers met de auto gereden buiten Rotterdam, richting Bussum. Was best inspannend, maar gaf ook een gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid. Voor het eerst weer een uur buiten gewandeld zonder volledig bekaf te zijn. Het voelt goed al die nieuwe stapjes. Met de pijn gaat het ook steeds beter, alleen 's avonds als ik moe ben kan het allemaal behoorlijk zeuren. Vooral op de plek waar een spier is doorgesneden, daar voelt het nog behoorlijk stijf en beurs aan. Daarnaast heb ik vooral last van ‘mechanische’ pijntjes in mijn rug en benen, waarschijnlijk veroorzaakt door mijn scheve houding. Door mijn linkerkant steeds te ontzien heb ik een geforceerde houding aangenomen. Volgens Diederik sta ik hartstikke scheef. Ben toe aan een deskundig advies van een fysiotherapeut. Morgen ga ik voor het eerst weer naar de sauna toe en ik ben erg benieuwd hoe dat gaat. Zo beginnen de dagen zich te vullen, met gewone, maar voor mij buitengewone activiteiten en ontmoetingen. Wil de zon daar graag bij omarmen, maar die laat nog even verstek gaan. Op een mooie pinksterdag dan maar? Liefs Nelly