Vandaag voor het eerst weer naar de sauna geweest, is één van de meest ontspannende activiteiten die ik ken en heel graag doe. Was benieuwd hoe het zou gaan en of the crew mijn eigen eet en drinkgewoonten zou accepteren. Geen enkel probleem, mijn sapjes, thee en bruine roggebroodjes werden met servies uitgeserveerd. Ook was er de mogelijkheid om te mediteren en ik kan niet zeggen hoe heerlijk het is als ik echt kan loslaten en geen pijn en benauwdheid meer voel en helemaal vrij kan ademen. Ik kom dan gelukkig en ontspannen uit een meditatie, heel fijn. De stoomsauna en infraroodsauna voelden goed aan en de gewichtsloosheid in de waterbaden deed de pijn eveneens verdwijnen. Voor herhaling vatbaar.
Vandaag weer twee boeken over de post gekregen met saptips, er gaat een wereld voor me open, ik word een ware 'smoothie' professional. Dank lieve gevers, voor alle verwennerij! Ik vind het lastig om namen te noemen omdat ik niemand wil overslaan en er geweldig veel mensen zijn die me steunen en lieve en mooie dingen toesturen; boeken, muziek, inspiratiekaartje, bloemen, ballonnen en kaartjes. Vandaag ontving ik ook de kaartjes van Cherie Carter-Scott, If live is a game, these are the rules. Toen ik het doosje opende lag het kaartje Acceptance bovenop, met de tekst: Embrace what live offers you with a positive attitude. Er zijn veel mensen die vragen waar ik de kracht vandaan haal om positief in mijn proces te staan en met mijn 'ongeneeslijke' ziekte om te gaan. Het is moeilijk om daar zo maar een antwoord op te geven; ik voel grotendeels rust en vertrouwen in de dingen die ik nu doe in mijn strijd tegen kanker, waarbij het woord strijd voor mij niet als een gevecht klinkt, maar meer als trust te process. Leven is wat er nu is en leven is wat ik doe. Natuurlijk zijn er veel emotionele momenten, is er soms irritatie en zijn er af en toe beklemmende gedachten, maar die houden me niet vast. In heel het proces ben ik nog geen moment boos geweest, ik zou niet weten op wie of wat. Als mensen om me heen vragen waarom jij, dan zeg ik waarom een ander? De ziekte heeft zich geopenbaard in een deel van mijn lichaam en is nu mijn eigen verantwoordelijkheid, ik loop mijn pad en niet alleen. Steeds meer mensen lopen mee, ik geniet van alles wat jullie met me delen; de verhalen, overdenkingen, dagelijkse beslommeringen, gevoelens, gedachten en gedichten. Lieve groet met een dikke kus van Nelly