VU vandaag

We zijn net terug uit de VU na een lange en vermoeiende dag. Op de CT-scan was het beeld van mijn long nagenoeg gelijk aan vier maanden geleden. Veel witte spots, wat duidt op activiteit van de kanker, maar geen significante tumoren. Wel was er een duidelijke obstructie te zien in de luchtpijp en gezien mijn benauwdheid, gaf dat direct aanleiding tot nader onderzoek. Nu kon ik vanmorgen al bijna niet meer met goed fatsoen van de parkeerplaats naar het ziekenhuis lopen zonder geheel buiten adem te raken, dus ik was wel blij dat er meteen naar gekeken ging worden. De arts heeft vanmiddag een bronchoscopie uitgevoerd waaruit bleek dat er een tumor in mijn luchtpijp zit, die mijn luchtweg voor een deel afsluit. Het onderzoek verliep goed, maar de reactie na het onderzoek was heel heftig. Ik moest enorm hoesten, maar kon dat niet goed als gevolg van de verdoving en mijn verlamde stemband en dat maakte dat ik het gevoel kreeg dat ik dreigde te stikken. Ongelooflijk beangstigend als je geen adem meer kunt halen, ik was even helemaal in paniek. Met extra zuurstof en het onderdrukken van de hoestprikkel kwam het gelukkig weer snel onder controle. Maar eng was het wel… De tumor zit op een plek waar ze er goed bij kunnen dus het voorstel is om hem operatief te verwijderen. Dit kan gelukkig al aanstaande donderdag plaatsvinden en de ingreep zal poliklinisch uitgevoerd worden. Als alles goed gaat kan ik dezelfde dag nog naar huis. Geen goed nieuws, maar ik ben er momenteel wel rustig onder. Ik ben blij dat ik weet waar mijn benauwdheid vandaan komt en dat ze er iets aan kunnen doen, en al op zo’n korte termijn. Ik kan niet veel op dit moment en dan is wachten geen pretje. Ik hoop dat ik donderdag weer opgelucht kan ademhalen en vertrouw op een geslaagde ingreep. Ben nu even helemaal moe en laat het maar even van me afglijden, met een zoen Nelly