donderdag 26 oktober 2006

Naweeën

Was zondag door de ergste chemo-dip heen, maar werd geconfronteerd met een nieuwe bijwerking. Veel last van pijnlijke krampen in mijn maag,- darmstreek, die erg opgezet is. Gebruik hiervoor sinds dinsdag medicijnen, maar die helpen nog lang niet afdoende. Als het zo aanblijft, weer opnieuw de huisarts bellen. Ik heb wel een paar keer gezegd van de week: “donder op!”. Ik heb zo mijn schema om door mijn chemo heen te komen en als dan nieuwe klachten mijn pad doorkruisen kan ik daar erg ontstemd over raken. Het slapen gaat weer beter en mijn energieniveau neemt weer wat toe. Ik ben nog nooit zo moe geweest als vorige week. Niet meer kunnen praten omdat je daar de puf niet voor hebt, de AH op 300 meter van ons huis niet kunnen halen en dan niet eens kunnen slapen. Het lijkt onvoorstelbaar, zelfs als je degene bent die het aan den lijve meemaakt. Volgende week dinsdag wordt in het LUMC mijn verlamde stemband ingespoten met collageen. Ik ben blij met deze oplossing, want het is echt nodig. Ze kunnen me zo vaak niet verstaan, aan de telefoon, in winkels, doodvermoeiend gewoon. In gezelschappen hoef ik het al helemaal niet te proberen. Soms wel komisch hoor, ik die niet aan bod kom, is dan ook voor het eerst in mijn leven. Maar goed, het is niet fijn om niet normaal een gesprek te kunnen voeren, zeker als je verder ook al beperkt bent in je mogelijkheden om te socialiseren. Dus ik hoop op een klinkend resultaat. Fijne dag, warme groet Nelly