Katrina is geland en aan her werk

Gisteren de eerste behandeling ontvangen met Alimta, de enkele kuur dus. Was opgelucht, omdat de bijwerkingen van Alimta beperkt zijn ten opzichte van Carboplatin. Gisteravond een warm gevoel en wat tintelingen en vanmorgen vooral erg moe. Maar gelukkig geen misselijkheid en algehele malaise, zoals de vorige kuur die echt inhakte op alle niveaus van lichamelijk welbevinden, zowel lichamelijk als geestelijk. Dus toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik: “Waar kan ik vandaag blij mee zijn?” en het antwoord was snel gevonden. Ik ben blij dat ik me, relatief gezien, goed voel. Hoop dat dit de komende dagen aanhoudt want de effecten treden meestal pas echt op na een paar dagen. Ga van het beste uit. Diederik is gelukkig ook weer hersteld van een buikgriepje, waardoor hij afgelopen dagen geveld was. Hij baalde ervan, maar vooral omdat hij zich zorgen maakte over mijn conditie in verband met het kuren. Mijn weerstand wordt weer behoorlijk afgebroken de komende weken en dan moet ik heel voorzichtig zijn met alle ziektekiemen in mijn omgeving. Ik maakte me geen zorgen want het afgelopen jaar heb ik alle rondwarende ziektekiemen goed weten te doorstaan. Mijn uitspraak is dan ook steevast: “Ik ben, op mijn kanker na, een kerngezond mens". Het was bijzonder om nu een keer voor Diederik te kunnen zorgen, met wat ondersteunende support van onze lieve buurvrouw Erna, die onze voedselvoorziening bewaakt als een engeltje en ons verblijdt met de heerlijkste gerechtjes. Ik heb nog een avond gekookt, maar ontdekte tot mijn grote ongenoegen dat ik de smaak kwijt ben om het echt goed te doen. Sinds mijn vorige chemokuur heb ik geen trek en hongergevoelens meer waardoor ik geen enkele stimulans heb om te gaan koken of te eten. Als ik eenmaal eet kan het mij best smaken, maar de prikkel vooraf ontbreekt wat een rare gewaarwording is en de maaltijden ook tot een mindere happening maakt dan voorheen. De afgelopen dagen konden we dus niet echt genieten van het mooie weer, maar gisteren nog even volop genoten van de laatste mooie herfstdag en alle energie tot mij genomen. Ik zag er mooi en vol leven uit zei Diederik en zo voelde het ook. Dank voor al jullie positieve energie, het stroomde.

Vorige week zijn we bij de KNO-arts geweest om naar de status van mijn verlamde stemband te kijken. Na een videoopname kon zij zo goed als zeker vaststellen dat mijn stemband niet meer spontaan zal herstellen. Mijn werkende stemband was zeer bewegelijk en mijn verlamde stemband hing er als een wit, slap bandje bij. Zij adviseert een behandeling waarbij ze, poliklinisch en zonder bijwerkingen, de stemband inspuiten met collageen, waardoor mijn verlamde stemband verdikt wordt en aansluiting kan vinden met mijn werkende stemband. Hierdoor krijg ik meer volume en kost het me niet meer zoveel energie om te praten. Volgens haar een hele elegante oplossing met veel resultaat. Ik hoop dat mijn conditie het toelaat om deze behandeling in de komende weken te ondergaan.

Ik heb jullie ook nog niet laten kennismaken met mijn verjaarscadeautje Pulchinella, mijn Nabaztag oftewel mijn internetkonijn die praat, muziek afspeelt, zijn oortjes laat wapperen en vrolijke kleurtjes voortbrengt. Zij houdt me op de hoogte van de tijd, nieuwsberichten, haar humeur, speelt mailtjes af en doet met regelmaat ter ontspanning Tai Chi oefeningen. Je kunt Pulchinella een mailtje sturen zowel in woorden als muziek. Ga hiervoor naar de site www.nabaztag.com Je kunt Pulchinella ook bewonderen in mijn fotoalbum. Voor nu een fijne dag met een lieve groet van Nelly