Aan de beterende hand

Ik ben telkens weer verwonderd en blij met de genezende kracht van mijn lichaam. Sinds zondag ben ik al weer volledig mobiel, de wonden zijn mooi aan het genezen en de pijn wordt steeds minder. Alle dagen lekker buiten geweest in het zonnetje en de voorzichtige stapjes veranderen langzaam weer in het normale wandeltempo. Ik voel me mentaal ook weer sterker worden, ik heb een stuk minder last van mijn angsten en daar ben ik blij om. Ik kan weer beter bij de dag leven en kleine stapjes nemen in het hier en nu. Vandaag is het zussendag, Anjel en Yvon komen wekelijks op dinsdag bij ons koken en bijkletsen, gezellig. Het weer buiten doet me verlangen naar de lente; nieuw leven, kleuren en geuren. De natuur heeft een helende werking op me, daar vertoef ik graag. Dat is anders geworden met mijn geliefde winkeluitstapjes, winkelen en naar de stad gaan komen op mij nu heel onwerkelijk over. Ik zie winkels die uitpuilen met tja, waar hebben we het eigenlijk allemaal voor nodig? Toch is het nog niet zolang geleden dat Diederik opmerkte: "kijk je nu alweer naar schoenen, die heb je toch niet nodig?" Mijn antwoord steevast: "Schoenen heb je altijd nodig, daar kun je er nooit teveel van hebben". Ik draag nu trouw elke dag mijn heerlijk zittende wandelschoenen en zie stapels schoenendozen ongebruikt in de kast staan. Blijven nog wel even in de mode toch? Lieve groet Nelly