vrijdag 10 februari 2006

Weer bij de mensen

Gelukkig, ik voel me stukken beter, wat een opluchting toch weer. Ik krijg weer trek, energie en bemoei me nu al weer graag met de dagelijkse dingetjes. De afgelopen week een klein jasje uitgedaan van zo'n 2,5 kilo dus mijn spijkerbroek was vanmorgen behoorlijk leeg. Ik heb al nooit een dikke batterij gehad, maar nu zijn het mini penlights. Mijn haren zitten overigens nog allemaal op hun plek en daar ben ik toch wel heel blij mee. Motto voor de komende week; eten, eten, eten, genieten, bewegen en ontspannen. Vanmorgen moesten we om 8 uur in de VU zijn voor mijn laatste kuur en alhoewel ik jaren lang om 5.30 uur ben opgestaan, leek het vanmorgen een onmogelijke opgave. De files vielen gelukkig mee, want we hadden niet echt ruim de tijd genomen. Mijn bloedwaarden waren goed, dus de kuur kon doorgaan en dat is dan toch maar weer mooi een traject wat ik met goed gevolg heb afgesloten. Stapje voor stapje. Ik hoef volgende week niet opgenomen te worden voor een kijkoperatie, omdat mijn lymfeklieren poliklinisch worden onderzocht via een nieuwe onderzoeksmethode, waarbij ze de lymfeklieren benaderen via de slokdarm. Dit gaat gebeuren in het Leids Universitair Medisch Centrum, waar deze techniek ontwikkeld is. Als mijn lymfeklieren schoon zijn wordt een kijkoperatie naar mijn longvlies gepland. Spannende tijden weer, waar ik me de komende week in harmonische sfeer op voor ga bereiden.

Ik krijg nog dagelijks veel fanmail, waarbij ik geniet van de aanmoedigingen en de kijkjes in jullie leven. Ik weet niet hoe het voor jullie is om geen antwoord te krijgen en toch te blijven delen, lijkt me best gek, maar voor mij is het alsof ik bij jullie ben en dat voelt heel goed. Nog steeds reageren er nieuwe mensen op de site en steeds vaker komen vrienden, familie en buren van vroeger, weer met mij in contact. Ik realiseer me hoe bijzonder het is dat ik zoveel liefde en aandacht geniet en hoe dit mij helpt in mijn proces. Ik ben heel dankbaar en blij met iedereen om mij heen, want al lijkt het op afstand, het was nog nooit zo dichtbij. Liefs Nelly