De afgelopen dagen waren behoorlijk onrustig omdat ik de benauwdheid maar lastig onder controle kreeg. En niets is erger dan dat. Na regelmatig overleg met de verpleegkundige en gisteren ook met een vervangend huisarts hebben we het schema voor morfine iets frequenter opgevoerd en dat geeft nu meer rust. De morfine werkt nu goed, ook tegen de pijn en het roept geen onbehaaglijke gevoelens meer op. Wel vertoef ik regelmatig in een schemerzone, tussen waak en slaap. Wel wil ik dat mijn kopje er zo lang mogelijk helder onder blijft. De nachten en ochtenden blijven zwaar omdat ik dan regelmatig een medicijn moet vernevelen om vastzittend slijm kwijt te raken. Voor onze nachtrust niet best, maar het is de enige manier om weer wat meer lucht te krijgen.
Mijn lieve zussen, broers en een paar dierbare vrienden van ons zijn de afgelopen dagen langs geweest om korte momenten met elkaar samen te zijn. En als het even kon, met dit slaapkopje, te toosten met een bubbeltje. Liefdevol, hartverwarmend en tegelijkertijd zo onvermijdelijk pijnlijk voor wat er komen gaat. Ik wil het nieuwe jaar nog met ze in, we houden elkaar stevig vast. Met mijn armen ook om jullie heen, wens ik iedereen een heel mooi begin van 2009. Veel liefs Nelly