Benoem vrouwelijke 'Boswachters'

Ik kan het toch niet laten om minstens één blog te wijden aan de financiële crisis die ons allen al weken in de greep houdt. De financiële wereld heeft onverantwoordelijk grote risico’s genomen, individualisme vierde hoogtij en het beleid spitste zich vooral toe op de korte termijn resultaten. Zou de financiële crisis er ook gekomen zijn als er meer en lees veel meer vrouwen werkzaam zouden zijn op cruciale posities in de financiële sector? Als fervent voorstander van meer vrouwen aan de top en uitgerust met alleen maar oestrogenen heb ik een voorspelbare mening in dezen. Maar dat weerhoudt me er niet van om een warme pleitbezorger te zijn, want ik ben er van overtuigd dat onze huidige wereld, waarin de ene crisis over de andere struikelt, geholpen zou zijn met meer vrouwelijk leiderschap. Om te beginnen zou het in de financiële wereld al volkomen rechtvaardig en in lijn zijn met de hoeveelheid vrouwen die er reeds werkzaam zijn, dat een evenredig aantal getalenteerde vrouwen doorgroeit naar de directiekamers en op de handelsvloer. Wel moet er dan iets geforceerd worden in het huidige benoemingssysteem van ‘vrouwelijke enkelingen aan de top’. Om succes te waarborgen is het nodig om een kritische massa te benoemen, dit om te voorkomen dat de vrouwelijke eenling door de Testosterony’s als vrouw wordt neer(weg)gezet in plaats van geaccepteerd te worden als een volwaardig lid van de club. Teveel kritische vragen van vrouwen bezorgen ze nogal eens de kwalificatie ‘dat ze te weinig coöperatief zijn' of 'daar heb je haar weer’ en niet zelden worden ze als roepende eenling in de woestijn door de gelijkgestemde mannen als vanzelfsprekend naar ‘verlaat het spel’ oftewel de uitgang gedirigeerd. En in dat kader kan het zeker geen kwaad je nog eens te beseffen dat de klokkenluiders van de catastrofale schandalen bij zowel Enron (Sherron Watkins) en WorldCom (Cynthia Cooper) vrouwen waren.

'Het ideaalbeeld van de leider is nog steeds een masculiene leider.’, zegt Janka Stoker, bijzonder hoogleraar Leiderschap en organisatieverandering aan de Rijksuniversiteit Groningen en adviseur bij Berenschot. ‘Een ideaalbeeld is altijd stereotiep. In het stereotiepe beeld van de ideale leider past nu eenmaal niet dat van de ideale vrouw.’ ‘Natuurlijk’, zou je kunnen zeggen na lezing van het boek ‘The female brain’ van de Amerikaanse psychiater en neuroloog Louann Brizendine. Vanuit evolutionair perspectief zijn mannen volgens haar geneigd tot een vlucht- of vechtrespons, terwijl vrouwen het moeten van hebben van verzorging en vriendschap. Immers, voor hun veiligheid zijn ze afhankelijk van hun groep en dus is het van levensbelang een zo goed mogelijk sociaal netwerk op te bouwen. Vertaal je dat naar leiderschapskwaliteiten, zie je bij mannen van nature een dominant en op overwinning gericht gedrag, en zijn vrouwen geneigd voor de groep te werken en hun relaties in stand te houden. (bron 23-11-2007 Pay-Uun Hiu)

Een ander, in het huidige klimaat voor ons sprekend voordeel is dat vrouwen geneigd zijn veel minder risico’s nemen dan mannen. Dit wordt bevestigd door het feit dat mannen hogere verzekeringspremies betalen voor hun auto en door tientallen experimenten in de financiële besluitvorming. Ook blijkt uit onderzoek dat testosteron de angst vermindert voor wat nieuw is, het verhoogt het plezier van risico nemen en stimuleert ook het fanatisme. Korte testosteronpieken pakken meestal goed uit. Langdurig verhoogd testosteron leidt tot euforie en schadelijk risicogedrag. En we weten inmiddels welke desastreuze gevolgen dit kan hebben!

SNS Fundcoach kwam vorig jaar met een onderzoek waaruit blijkt dat vrouwen beter beleggen dan mannen. Ze zijn voorzichtiger, consequenter, minder geneigd tot zelfoverschatting en bereiden zich beter voor. Bovendien zijn ze niet te trots om bij anderen te rade te gaan en houden ze vast aan hun originele plan, ook als het even tegenzit. Vrouwen beleggen bovendien doelgerichter, zo ontdekte SNS Fundcoach. Mannen zéggen wel dat ze voor de lange termijn beleggen, maar handelen daar niet naar. Anders dan vrouwen kunnen ze niet stil blijven zitten. Mannen doen ruim twee keer zo veel transacties, vaak in dezelfde fondsen, en zien hun beleggingsresultaat door alle bijbehorende kosten één à twee procent per jaar achterblijven bij dat van vrouwen. Dat lijkt niet veel, maar met gelijke startkapitalen leidt twee procent extra rendement over een periode van twintig jaar tot een bijna anderhalf keer zo groot eindkapitaal. Ook Alex Beleggersbank verdiepte zich in vrouwen. Mannelijke Alex-beleggers behaalden over een periode van zes jaar gemiddeld 7,2 procent minder rendement dan vrouwen. (bron 04-10-2007 Hanno Bakkere)

De huidige crisis zal leiden tot fundamentele veranderingen in de financiële wereld. De sector is dan ook gebaat bij evenwichtige besturen waarin zowel bewezen gekwalificeerde vrouwen als mannen vertegenwoordigd zijn. In een paginagrote advertentie in het Financieel Dagblad van 21 september heeft een aantal topvrouwen een oproep gedaan aan Wouter Bos om meer vrouwen te benoemen in het bestuur en toezicht van de banken. Voorlopig zijn er twee mannelijke ‘Boswachters’ benoemd, zoals de media de reeds door de staat benoemde commissarissen betitelt. Staat het economische lange termijn belang voorop bij Wouter Bos of moet ik vrezen bij een uitspraak als: “Nu ik, ik bedoel natuurlijk wij, eigenaar zijn van deze tent (lees Fortis)”, want klinkt daar niet erg veel testosteron in door? Oh ja en dan houd ik erover op, vrouwen blijken ook goede crisismanagers te zijn. Waar wachten we eigenlijk nog op? Fijne dag Nelly