Kleine geluksmomenten

Een vlinder, net gered uit het zwembad, bijkomend op mijn hand, zijn vleugels drogend tot hij weer kan vliegen. De sterrenhemel die oogverblindend is en hoe langer je kijkt hoe meer sterren je ziet, oneindig ver en veel. Milly de labrador die elke ochtend kwispelend haar kop tegen je been aanvlijt waarna je een grote lik van haar krijgt. De kwetterende vogels die bij de avondschemering neerstrijken in 'onze' boom en je bezighouden met hun gezelschapsspel. De avondzon die in de zee oplost en een roodkoperen gloed achterlaat. Het uitzicht op de Tafelberg vanaf de porch, met mijn laptop op mijn schoot en mijn kopje koffie bij de hand. De zoete smaak van zongerijpte sappige vruchten. Kleine geluksmomenten waarbij ik me vervuld voel van geluk en dankbaarheid. De dagen zijn er mee overgoten, er is zoveel om van te genieten. Wie had twee jaar geleden gedacht dat we dit hadden kunnen doen? Diederik en ik realiseren ons dat we ons nu, ondanks de moeilijke omstandigheden waarin we verkeren, gelukkig mogen prijzen. Dit nemen ze ons niet meer af... Het is mooi om te beseffen dat je als mens in staat kunt zijn ondanks diepe, diepe dalen om te genieten en geluk en dankbaarheid te ervaren. Het leven is eenvoudiger dan we denken dus waarom maken we het dan zo nodeloos ingewikkeld? Waarom willen we altijd meer, wat is verrijking eigenlijk? De schoonheid is er al, overal om je heen in de natuur en in de mensen zelf, die hoef je niet te kopen. Ik kijk met verwondering, maar vooral ook met bewondering naar de veerkracht van de vaak arme mensen die we hier ontmoeten en ik sta versteld van hun positieve instelling, hun glimlach en hun oprechte vriendelijkheid. Ik kan met mijn westerse achtergrond onmogelijk begrijpen hoe het moet zijn om te leven in een land waar je tot 14 jaar geleden als zwarte mens niet meetelde, waar de inkomensverschillen zich vandaag de dag scherper en scherper aftekenen. Waar de bovenlaag profiteert van de economische ontwikkelingen en alsmaar rijker wordt, maar de onderlaag van de bevolking achterblijft en kampt met de enorme problemen ten gevolge van werkeloosheid, armoede en aids. Waar komt dan je glimlach nog vandaan? ‘Ik ben, omdat jij bent’ is het fundament van het grootste deel van de Afrikaanse cultuur, en heeft invloed op het hele leven: van de gezondheidszorg, het familieleven tot de politiek. En het is de kern van een aantal van de lessen die wij als westerlingen zouden kunnen leren van Afrika. Het is de verbindende factor. Het betekent ‘Zonder jou of de gemeenschap, ben ik niemand of besta ik niet. Daarom delen we ons leven – in voor- en tegenspoed en kunnen we in de meest slechte economische omstandigheden overleven’. Gemeenschapsdenken is het organiserende principe, het is een breed sociaal vangnet, waar wij als westerlingen ver vanaf staan. We hebben elkaar nodig, niemand uitgesloten…. Hoe gaan we in Nederland eigenlijk met elkaar om? Ik ben er nog lang niet uit, maar het houdt me wel bezig.

Anjelle, mijn zus, is vannacht teruggevlogen naar Nederland en is, op het moment dat ik dit schrijf, net geland op Schiphol. Ze heeft enorm genoten en wij met haar, maar ze zag er ook weer erg naar uit om naar haar gezin terug te keren. Ik vind het echt heel bijzonder dat ze deze reis heeft gemaakt om bij ons te kunnen zijn en natuurlijk fantastisch van Hans, Max en Jip die haar 12 dagen hebben moeten missen. Ons fotoalbum breidt zich per dag uit en is slechts een selectie van de ruim 600 foto’s die Diederik inmiddels gemaakt heeft. Leve de digitale camera. Ik ben deze week wederom bij de huisarts geweest, omdat ik een enorme keelpijn kreeg, bijna niet meer kon slikken en het hoesten ook weer stevig aanwakkerde. Ik had een keelontsteking waar de vorige antibioticakuur niet op gereageerd had dus aan een nieuwe kuur begonnen. Deze kuur slaat gelukkig aan en de klachten zijn nu echt een stuk minder. Was wel weer even afzien hoor en inmiddels ben ik vijf weken verder na de eerste verkoudheidsverschijnselen. Maar goed nu lijkt het echt de goede kant op te gaan en ik hoop dat ik de komende weken zonder wat voor klachten dan ook kan doorbrengen. Voor nu een warme en zonnige groet van Nelly