Katrina is weer aan komen waaien

Vanmorgen voor de tweede kuur naar de VU geweest, vol verwachting kijk ik uit naar de komende dagen. Mijn bloedbeeld was een plaatje en ik kon het weer niet laten om mijn longarts uitdagend aan te kijken met de opmerking: "Tja, ik ben kerngezond!". Er kan een glimlach vanaf en verder houdt hij wijselijk zijn mond (interpretatie van mijn kant uiteraard). Maar toch, ik heb een goede week achter de rug en mijn klachten zijn echt substantieel verminderd en dat is een weekje afzien wel waard. Mijn energie is alleen maar toegenomen. Ik ben sinds twee weken onder behandeling van een magnetiseur en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat hij een mooie bijdrage levert aan mijn goede doen. Dus die bezoekjes houden we er in. Deze week behandelt hij op afstand met mijn foto op zijn bureau, dat laatste maak ik er natuurlijk van. “Deze week kan ik je echt laten zien wat ik waard ben", merkte hij nog op. Laat maar komen, alles wat me helpt ontvang ik met liefde. Afgelopen week genoten van mijn welzijn en lekker nog een weekendje weggeweest naar vrienden in Drenthe. Zaterdag had Frank open dag in het ziekenhuis, of wij ook belangstelling hadden. Uiteraard grapte ik, mits ik een ponsplaatje kan scoren voor mijn verzameling. Nou, dat kon geregeld worden. Hebben toch maar afgezien van het ziekenhuis bezoek, want Diederik heeft er wel even genoeg van. Zondag naar Herman Brood geweest in het Groningermuseum, een amusante tentoonstelling van een grote exhibitionist. Met twee meisjes van 11 en 12 jaar rondgelopen en dat maakt het extra leuk, al die onbevangenheid, lachpartijen om Herman bloot en nieuwsgierige vragen. Door de ogen van kinderen worden veel dingen leuker. Lekker geslenterd, wat ik lang niet heb gekund vanwege mijn benauwdheid. Zo kreeg ons een museumbezoek een surplus. Komende dagen geen afspraken gemaakt en laten komen wat er is. Een mooie gedachte, muziek, een komisch filmpje of kaarsje van jullie blijven van harte welkom. Dikke kus Nelly