Onrustige nachten

Al nachten ben ik onrustig en lig ik uren te piekeren. Heeft natuurlijk alles te maken met mijn volgende controle aanstaande donderdagochtend. Wat kunnen drie maanden ziekenhuisverlof je al weer veel doen vergeten. Niet dat mijn ziekte en alle gebeurtenissen ook maar één moment uit mijn gedachten zijn, dat niet, maar het verdwijnt meer en meer naar de achtergrond en er komt ruimte voor het 'gewone' dagelijkse leven. Ik maak nog steeds kleine stapjes in mijn herstelproces en zo merkte ik van de week ineens op dat ik me weer met twee armen kan opdrukken om uit het bad te komen, zonder de kraan uit de muur te hoeven trekken. Ook kan ik weer lachen zonder in een verstikkende hoestbui terecht te komen en gaan de wandelpassen in een normaal tempo. Ik ben er zeker nog niet; qua vermoeidheid neem ik toch zeker één tot twee rust(mediteer)momenten per dag, mijn spieren in mijn rug zitten nog veel te vast en mijn stemband is nog steeds verlamd, maar ik voel me goed en eigenlijk steeds beter. Nieuw is een vervelend kriebelhoestje dat ik sinds een paar dagen heb en nieuwe klachten geven altijd extra zorgen, zeker nu. Als ik naar mezelf in de spiegel kijk zie ik een stralende vrouw en denk ik, don't worry het is goed, maar ik weet dat dit geen enkele garantie is. Vorig jaar oktober zag ik er ook stralend uit en bruiste ik van de energie. Dus zeg ik tegen mezelf 'trust the process' en vraag ik jullie donderdag bij me te zijn. Om 9.45 uur wordt er een CT-scan gemaakt, daarna bloed geprikt en om 11.30 uur zien we de longarts voor de uitslag. Ik laat het donderdagmiddag zo snel mogelijk weten. Liefs Nelly

LEVEN

het leven gaat, het loopt en kuiert,
't is in de weer, het rent en luiert,
soms staat het leven even stil,
en doet precies wat of het wil,
maar al vliegt het uit de baan
laat gaan dat leven ....... laat maar gaan

het leven gaat zijn eigen gang,
of je blij bent boos of bang,
soms strompelt het, 't is geen gezicht,
alsof het rondes achter ligt,
maar morgen loopt het weer vooraan,
laat gaan dat leven...... laat maar gaan

het leven gaat, laat het maar stoeien,
niet al te veel ermee bemoeien,
het kent de koers en bovendien,
het ziet veel meer dan ogen zien,
al lijkt het soms op hol te slaan,
laat gaan dat leven...... laat maar gaan

het leven gaat, het weet van wanten,
en na een poos van lanterfanten,
kiest het weer voor volle vaart,
het kent de wegen op de kaart,
die nergens opgetekend staan,
laat gaan dat leven...... laat maar gaan.

(anoniem)