Con ta bai?

Hopi bon, danki. De oplettende lezer heeft vast al gezien dat de eerste beelden weer op mijn webalbum staan, het zal hier niet bij blijven, maar het geeft alvast een impressie van ons verblijf hier op Curaçao. De schone lucht doet me erg goed, geen last van ontstoken neusslijmvliezen, geen benauwdheid en vol baan voor een ontwikkelende rechterlong die inmiddels een groot deel van mijn ontbrekende reserves heeft overgenomen. "Mooi krachtig lichaam, ik ben je dienstbaar en eer je". Als je hier bent merk je pas hoe ongezond het Rotterdamse c.q het Nederlandse klimaat is. Ook al brengt de olieraffinaderij hier een hoop milieu ellende, waar een deel van de bevolking echt door wordt geteisterd en kan de gemiddelde ‘Toyota Kyoto’ wel een APK keuring gebruiken, de passaat laat het overwaaien en voert genoeg zilte, schone en warme lucht aan. Een groot contrast met de Rotterdamse smog, die als een grijze deken boven de stad hangt. Als je met een boot de zee op gaat en je ziet in de verte een grote grijze muur dan weet je daar ligt Rotterdam. Een prachtige stad onder de verstikkende rook van de Maasvlakte. Hoe bedoel je een tweede? Bah, ik wil frisse lucht! We worden ons gelukkig steeds meer bewust van de gevolgen van onze welvaart op het milieu, op onze gezondheid, maar kunnen we het nog stoppen? Kunnen we ‘eco-anderen’, onze economie op een andere wijze voortzetten. Niemand wil minderen, maar kan het misschien anders? Met meer aandacht voor het milieu, onze gezondheid en het welzijn van anderen, van iedereen op deze planeet; samenwerkend aan een toekomstig leefklimaat waar de generaties na ons ook nog een bestaan hebben. Ja, ik weet het, het begint bij mezelf, nog in de marges, maar het begin is er; met biologische voeding, geen eten weggooien, door de auto wat vaker te laten staan, ons stroomverbruik te minderen, gescheiden afval, onze goede doelenbijdrage en geen papiertje op straat. www.klimaatneutraal.nl Een bescheiden bijdrage, als je het al een bijdrage wilt noemen en er is nog zoveel meer dat ik niet doe, denkend aan mijn dagelijkse verkwikkende ochtenddouche en relaxte avondbad en niet te vergeten de vele vliegtripjes die ik het afgelopen jaar heb gemaakt. Ook bij mij kost veranderen tijd, maar de bezinning en goede wil zijn er, op naar een volgend stapje en nog één en… Ik heb geleerd dat alle kleine beetjes helpen en dat veranderingen per definitie in het klein beginnen. In zijn boek ‘De dans der Verandering’ schrijft Peter Senge: "Gemeenschappelijk commitment aan verandering ontwikkelt zich slechts als mensen hun persoonlijke aspiraties ontdekken, zich daarvoor inzetten en het collectieve vermogen ontwikkelen om gemeenschappelijke aspiraties op te bouwen". Samen zijn we meer! Pasa un bon dia, sunchi Nelly