donderdag 21 december 2006

Kerstgedachte

Mijn kerstgedachte is dat zoveel mogelijk mensen en bedrijven aansluiting vinden bij de principes van The Earth Charter.

The Earth Charter is a declaration of fundamental principles for building a just, sustainable, and peaceful global society for the 21st century. Created by the largest global consultation process ever associated with an international declaration, endorsed by thousands of organizations representing millions of individuals, the Earth Charter seeks to inspire in all peoples a sense of global interdependence and shared responsibility for the well-being of the human family and the larger living world. The Earth Charter is an expression of hope and a call to help create a global partnership at a critical juncture in history.

Http://www.earthcharter.org (de principes zijn ook in het Nederlands vertaald onder de kop Read Charter)

Ik laat mijn stem weer horen, heerlijk klinkt het. Het is niet helemaal mijn oude stem, hij is lager en zachter, dus daar moet ik rekening mee houden. In een druk lokaal moet ik het nog steeds afleggen, maar in gewone huislijke omstandigheden ben ik weer helemaal aanwezig. Ik babbel er weer lekker op los: zomaar een onderwerp uit de krant of iets wat ik op straat hoorde, kortom ik begin weer gewoon een gesprek. Fijn om zo de feestdagen tegemoet te gaan. Afgelopen dinsdag ben ik op mijn werk geweest, het was anders dan mijn vorige bezoekjes. Meer op afstand, verder van me af. Maar ook weer hartverwarmend door de aandacht van collega’s, met een mand vol cadeautjes naar huis gegaan, zo lief en attent. Maar het blijft toch moeilijk om mensen te zien schrikken als ze me op de gang tegenkomen. (misschien was dat vroeger ook zo, maar was ik er minder gevoelig voor?) Ik begrijp het, want ik ben zo ongeveer de laatste die je verwacht. Het mag voor mij normaal zijn dat ik kan omgaan met mijn ziekte, ook al vind ik het snoeihard wat me overkomt, voor anderen is het nog vaak heel moeilijk om mij onder ogen te komen. Ik weet het: ik kan er niet voor weglopen, maar een ander wel. Ook al blijf ik zeggen dat het voor mij altijd moeilijker is dan voor de ander, het blijft een gegeven dat niet iedereen met ziek zijn en de dood geconfronteerd wil worden. Zou het helpen als ik zeg dat ik nog steeds veel Nel ben, dat je me alles kunt zeggen, dat je me alles mag vragen, dat ik nog meer van alles en iedereen ben gaan houden. Dat mijn drempeltjes geslecht zijn en mijn hart en mind helemaal open staan. Dat je je angst kunt delen, dat ik je misschien iets kan bieden om het leven in zijn volledige omvang te accepteren, te omarmen. Hoe fijn het is om meer te kunnen relativeren: jezelf, het werk niet altijd te serieus te nemen………… Ik kan en wil niets afdwingen, maar één ding: over me praten is makkelijk, met me praten is misschien moeilijk, maar geeft zoveel meer.

De kerstdagen zijn volledig gevuld: op Kerstavond gaan we met mijn zussen, zwagers en de kinderen eten in Delft, in vol ornaat met een overkill aan glamour en glitter. Op 1ste Kerstdag komen we met de hele familie bijeen bij Yvon in Haarlem en 2de Kerstdag gaan we naar Diederik zijn broer in Utrecht. Ik verheug me er enorm op. Ik wens jullie allemaal hele fijne kerstdagen en voor Katrina de 4de en Oud en Nieuw kom ik zeker nog even terug. Heel veel liefs, geniet, geniet en geniet nog meer. KerstKus van Nelly