Zon, zonnig, zonnigst

De zon schijnt en blijft schijnen, wat een mooie zomer beleven we nu. Dit maakt onze laat ingezette lente weer helemaal goed. Wij vertoeven dagelijks in ons park dat sinds kort de status heeft van een monument en daarmee alle aandacht en zorg krijgt van de gemeente. Daar past ook een nieuw gebruikersreglement bij. De verschillende zones zijn keurig opnieuw ingedeeld; de jongleerzone, de barbecuezone, de voetbalzone, de zonzone en de hondenzone. Iedereen houdt zich keurig aan de geschreven en ongeschreven regels. Zo doen we dat in ons Zocher Park. Nou ja, op enkele hondenbezitters na dan, die vinden het ongehoord dat hun hond niet overal in de park onaangelijnd welkom is. Laten dat ook met veel bombarie weten; pamfletten te pas en te onpas, notabenen met nietjes vastgemaakt op de bomen, de bordjes met 'honden hier aan de lijn' overgespoten en met de snuiten in de wind, lekker los, zonder riem. Kan niet voelen hoe het is voor een hond, aan de riem naast je baasje, lijkt me op zich niet traumatiserend, maar weet wel hoe het is om continu, bij elke stap die je hier verzet in Nederland, te moeten oppassen dat je niet geheel onfortuinlijk in een hondendrol stapt. Heb al eens mijn schoenen weggegooid, op zich geen probleem ik heb altijd nog wel een paar, omdat ik het niet kon verdragen de stront tussen mijn profielzolen uit te moeten peuteren. Ik weet een goede deal; alle honden altijd en overal los, maar dan geen drol meer te zien?

Aanstaande donderdag gaan Diederik en ik voor twee weken naar Zuid Frankrijk, waar we samen met mijn zussen en aanhang in de week van de 22ste tot de 29ste een huis hebben gehuurd in Venasque. Het huis is van de familie De Sade en onze beroemde markies schijnt er ook vertoefd te hebben. We hebben mijn neefje Max, van 13 jaar, beloofd dat hij in de kelder mag slapen. We rijden donderdagochtend weg en gaan op ons gemak richting het zuiden, met twee leuke stops onderweg. Op de terugweg bezoeken we een vriendin voor een paar dagen in haar nieuwe Franse stulpje en gaan we in een even relaxed tempo weer terug naar Nederland. Ik hoop dat mijn stem wat bijtrekt de komende periode, want de afgelopen twee weken is het helemaal niets met mijn stemgeluid. Volgens de logopediste speelt het weer hier een rol in en is het volkomen normaal. De toehoorders vinden het ook geen probleem, zij zijn wel gecharmeerd van mijn zwoele stem, maar ik mis het wel om lekker onbeperkt te kunnen babbelen. Veel boeken lezen dan maar in de vakantie en dat is zeker geen straf. Wij gaan genieten van het Franse land en ik wens jullie een mooie voortzetting van de zomer. Tot over een paar weken. Dikke kus Nelly