Zonne-energie

Gisteren teruggekomen van onze vakantie in Sicilië. Wat een prachtig eiland, zowel qua natuur als cultuur. Sicilië is ongeveer net zo groot als België en heeft vijf miljoen inwoners waarvan een groot gedeelte in de steden woont. Wij hebben vanuit ons logeeradres in Toarmina steeds kleine uitstapjes gemaakt, waarbij we de oostkant van het eiland gedeeltelijk hebben verkend. Sicilië is echt de moeite waard om naar terug te keren en om nog een keer helemaal rond te trekken. De vakantie heeft ons goed gedaan, ook al was het een hele andere vakantie dan anders. Wij zijn gewend om elke dag op pad te gaan en uren te lopen, maar dat zat er deze keer niet in. Zeker niet daar er veel geklommen moest worden en dat bezorgt mij al snel adem tekort. Veel tijd doorgebracht op ons eigen zonneterras met uitzicht op zee en vier boeken uitgelezen. Genoten van het eten, de rust en de heerlijke geuren overal om ons heen. Alles stond in bloei en ook in Sicilië loopt de natuur een maand achter, de temperaturen lagen tussen de 21 en 25 graden terwijl ze gewend zijn in mei temperaturen te meten boven de 30 graden. De vakantie heeft veel emoties losgemaakt en ik had elke dag wel een huiluurtje. Veel verdriet over wat we hebben meegemaakt in de afgelopen maanden en soms verdriet over een zeer onzekere toekomst. Kon spontaan in huilen uitbarsten aan het ontbijt als ik zag hoe een bejaard echtpaar elkaar liefkoosde. Snikkend vragend aan Diederik, "kunnen wij dat straks ook nog?" De tranen waren goed, er is zoveel gebeurd de afgelopen zes maanden aangaande mijn ziekte, maar ook het overlijden van mijn vader. Er breekt nu een nieuwe fase aan waarin meer ruimte komt voor verwerking. Vanmorgen zijn we naar de VU geweest voor een CT-scan en bloedonderzoek. Er zijn geen onregelmatigheden aangetroffen en dat was heerlijk om te horen. Wel blijft mijn status uiterst zorgelijk omdat in alle verwijderde lymfeklieren tumorcellen zijn aangetroffen wat medisch gezien betekent dat er op microscopischs niveau tumorcellen aanwezig zijn in mijn lichaam. Helaas kan dat op geen enkele wijze zichtbaar worden gemaakt en moeten we dus afwachten of zich al dan niet ergens een tumor ontwikkelt. Maar voor vandaag is dat niet aangetoond en hoef ik pas over drie maanden terug te komen voor de volgende scan. Ik blijf vertrouwen houden in mijn proces en goed voor mezelf zorgen. Ik ga de komende weken, naast mijn herstel van de operatie, mede invulling geven aan de nieuwe fase waarin ik nu kom. Een periode zonder behandelingen, wat rust geeft, maar ook een periode van onzekerheid wat onrust kan geven. Mijn motto blijft "trust the process" en ik wil jullie vragen dat met mij te blijven doen. Op weg naar de volgende stap. Liefs Nelly